Lágmörkum skaðann, látum þá sökkva

Því fastar sem við bindum trúss okkar við bankakerfið og auðvaldskerfið almennt, þess erfiðara eigum við með að losa okkur þegar það sekkur nú eins og myllusteinn. Við eigum auðvitað ekki að skera þá úr snörunni, heldur okkur sjálf, og þeir geta svo sokkið til helvítis með þessar skuldir sínar. Ég tók ekki þátt í góðærðinu og ég kæri mig ekki um að taka þátt í kreppunni. Nú er tími til að segja skilið við auðvaldið, sem hefur hvort sem er ekki gert okkur mikið gagn nýlega, og skipuleggja hagkerfið eins og okkur hentar. Okkur, venjulegu fólki.

Ekkert annað að gera en lágmarka skaðann

Athugasemdir

[kolbún Bára (IP-tala skráð) 6.10.2008 kl. 19:33]

Allt of margir, stjórnmálamenn og - konur  gera sér ekki grein fyrir ábyrgð

sinni, þegar þeir gefa kost á sér sem alþingismenn þessarar þjóðar.

þeir  hafa því miður, ekki alltaf þroska, vit, og jafnvel ekki vilja til að

vinna að þjóðarheill. Hugsa og hrærast í eigin frama. Hégómagirndin á sér

á oft engin takmörk. Lúsahátturinn er stundum ólýsanlegur. Á sama tíma og

ungt fólk grætur ógæfu sína og að hafa  fæðst á röngum tíma, þá er

alþingiskona að fárast yfir því að einhverjir Íslendingar, sem hugsanlega

hafa enn efni á því að ferðast, geti keypt sér eitt kartonn af sígarettum í

Fríhöfninni. Ekki er nú hugsjónarstuðullinn hár eða markmiðin

mikilfengleg.

Davíð se(i)gðu af þér, þú gerðir þitt besta, það bara gekk ekki. Við hefðum

kanski betur hlustað á þig , þegar þú vildir knésetja "BAUGSVELDIÐ".

Guðni, leyfðu Valgerði að komast að.

Kveðja, Kolbrún

P.S. Jóhanna, þú ert best.