Tvennt

Norður-Kórea hefur löngum talað fyrir kjarnorkufriðlýstum Kóreuskaga. Á það hafa Bandaríkjamenn ekki fallist. Hvers vegna ættu Norður-Kóreumenn að sætta sig við bandaríska kjarnorkueinokun á skaganum? Ef Bandaríkjamenn vildu vera trúverðugir í tali um afvopnun, þá ættu þeir að sýna gott fordæmi.

Hitt: Norður-Kórea á svo gífurlegan hefðbundinn herafla, ásamt sýkla- og efnavopnum, að kjarnorkuvopn eru, þannig séð, óþörf, nema þá til að tryggja ógnarjafnvægið enn betur. Það mætti kannski segja að kjarnorkuvopnabúr geti sparað þeim útgjöld við annan vígbúnað -- ég veit ekki hvernig það kemur út í bókhaldinu hjá þeim. En meðaldrægar eldflaugar geta borið fleira en kjarnaodda.

Kjarnorkuveldi á brauðfótum

Athugasemdir

[Mr. Jón Scout Commander (IP-tala skráð) 26.5.2009 kl. 17:42]

Hvers vegna ættu N.Kórea að sætta sig við Bandaríska kjarnorku-einokun á skaganum?

Ef alþjóðleg stofnun eins og öryggisráðið er búin að banna allt kjarnorku-fikt hjá þessarri þjóð. Ætti N-Kórea þá ekki að fara eftir því?

Verðum við ekki að hafa einhver lámars lög á þessarri plánetu?

Spurningin um refsi-leiðir gegn brotum á alþjóðasamþykktum.

[Ari (IP-tala skráð) 26.5.2009 kl. 23:55]

Það er hræsni og tvískinnungur að banna einni þjóð að vera með kjarnorkuvopn en leyfa öðrum, sama hvað einhver alþjóðastöfnun segir (alþjóðastofnanir tala röddum voldugustu meðlimanna hvort eð er)

[ThoR-E, 27.5.2009 kl. 14:57]

Þetta er líka spurning um hvernig pólítískt ástand er í löndum og hvort mikill ófriður sé. Það er munur á t.d löndum eins og N-Kóreu/Íran og síðan landi eins og Frakklandi.

Þannig að .. þetta að "banna einni þjóð en önnur er með vopn" ... það á ekki við.

Ekki í heimi þar sem vitfirrtir öfgamenn eru forsetar og forsætisráðherrar landa.